Alea iacta est
Kości zostały rzucone
Stracone
Prostytutki w Betlejem
Już dawno w pył obrócone
Mury miasta bez grzechu
Zmienione w ruinę
Śmieją się niewiasty płaczące pod krzyżem
Śmieje się diabeł z krzyża
I śmieją się chmury
Od płaczu pobladłe
Zrzedła mina słońcu
Bo jemu ciepło było
Wśród tej rozkoszy i słodyczy
Huczą błyskawice
Biją dzwony świątyni rozpusty
Wołają na mszę goryczy
Spożywać krew i ciało
Bestialskie pogańskie obrzędy
Bije dzwon po raz drugi
I ostatni raz tej nocy
Ginie biały gołąb
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz